توسعۀ مدل تصمیم گیری چندشاخصه برای انتخاب سامانه های اندازه گیری خودکار جریان در شبکه های آبیاری

یکی از روش های مؤثر در بهبود عملکرد، مدیریت تحویل آب، بهره وری و افزایش انعطاف پذیری در شبکه های آبیاری، استفاده از سامانه های خودکار است که یکی از مهم ترین آنها، سامانه های اندازه گیری جریان است. عوامل متعددی در انتخاب این سامانه ها در زمینه های هیدرولیکی، فنی، فیزیکی، محیطی، اقتصادی، اجتماعی و مدیریتی مؤثرند. تعدد این عوامل و تنوع تجهیزات موجود موجب پیچیدگی تصمیم انتخاب مناسب این سامانه ها در کانال های آبیاری می شود که ضرورت کاربرد مدل های تصمیم گیری چندشاخصه را ایجاب می کند. در این تحقیق با استفاده از روش تصمیم گیری چندشاخصه، مدلی برای انتخاب سامانۀ اندازه گیری خودکار ارائه شده است. بدین منظور سامانه های خودکار اندازه گیری جریان در کانال های آبیاری شناسایی و سپس مجموعه شاخص های مؤثر بر انتخاب این سامانه ها در زمینه های مذکور تعریف و دسته بندی شدند. با امتیازدهی به شاخص های شناسایی شده برای تمامی گزینه ها، ماتریس تصمیم گیری به عنوان ورودی مدل تولید شد و مدل تصمیم یری چندشاخصه، با استفاده از روش تاپسیس و روش وزن دهی آنتروپی در نرم افزار مت لب توسعه یافته، برای کانال l1 شبکۀ آبیاری قزوین اجرا شد. نتایج کاربرد مدل در کانال l1 نشان داد که سامانه های دبی-اشل و سرعت-مساحت، نسبت به سامانه های سازه ای، همچنین حسگرهای فشاری و شناور نسبت به حسگرهای بابلر و آلتراسونیک رتبۀ بالاتری کسب کرده اند.